Կարվեդիլոլ 12.5մգ

ԿՆՀ-ի կողմից՝ գլխացավ, գլխապտույտ, գիտակցության կորուստ, մկանային թուլություն (հաճախ բուժման սկզբնական շրջանում), քնի խանգարում, դեպրեսիա, պարեստեզիա: Սրտանոթային համակարգի կողմից՝ դանդաղասրտություն, օրթոստատիկ հիպոտենզիա, ստենոկարդիա, ատրիովենտրիկուլյար պաշարում, ծայրամասային արյան շրջանառության խանգարում, սրտի անբավարարության առաջխաղացում, հազվադեպ ընդհատվող կաղություն, ստորին վերջույթների այտուցներ, Ռեյնոյի համախտանիշ: Ստամոքս-աղիքային ուղու կողմից՝ չորություն բերանում, սրտխառնոց, որովայնային ցավեր, փորլուծություն կամ փորկապություն, փսխում, լյարդային տրանսամինազի ակտիվության բարձրացում: Շնչառական համակարգի կոմից՝ հևոց, բրոնխոսպազմ: Արյունաստեղծ օրգանների կողմից՝ թրոմբոցիտոպենիա, լեյկոպենիա: Միզարտադրողական համակարգի կողմից՝ երիկամային ծանր խանգարումներ, այտուցներ: Ալերգիկ ռեակցիաներ՝ մաշկային ալերգիկ ռեակցիաներ (էկզանտեմա, եղնջացան , քոր, ցան), պսորիազի սրացում, փռշտոց, քթի փակվածություն: Այլ՝ գրիպանման ախտանիշներ, ցավեր վերջույթներում, արցունքաազատման նվազում, մարմնի կշռի ավելացում, տեսողության վատթարացում, հոդացավեր:

• Գերզգայունություն Կարվեդիլոլի նկատմամբ կամ դեղի ցանկացած բաղադրիչի նկատմամբ,
• Դեկոմպենսացիայի փուլում գտվող սուր և քրոնիկ սրտային անբավարարություն, որը պահանջում է ինոտրոպ դեղերի ներերակային ներմուծում,
• լյարդի ֆունկցիայի կլինիկապես նշանակալի խանգարումներ,
• մինչև 18 տարեկան (կարվեդիլոլի արդյունավետությունը և անվտանգությունը ապացուցված չեն);
• II և III աստիճանի ատրիովենտրիկուլյար պաշարում (բացառությամբ սրտի արհեստական ռիթմավարով հիվանդների),
• Արտահայտված դանդաղաստություն (սրտի կծկումների հաճախականությունը 50 հարված/րոպեից ցածր);
• սինուսային հանգույցի թուլության համախտանիշ (ներառյալ սինոատրիկուլյար պաշարումը),
• արտահայտված զարկերակային թերճնշումը (սիստոլիկ զարկերակային ճնշումը ցածր է 85 մմ ս.ս.);
• կարդիոգեն շոկ,
• բրոնխոսպազմի և բոնխյալ ասթմայի անամնեստիկ տվյալներ,
• լակտոզային անտանելիություն, լակտազայի պակասորդ, գլյուկոզո-գալակտոզային մալաբսորբցիա:

Բետա-ադրենոպաշարիչները նվազեցնում են ընկերքային արյան հոսքը, ինչը կարող է հանգեցնել պտղի ներարգանդային մահվան և վաղաժամ ծննդաբերությաբ: Բացի դա, պտղի և նորածնի մոտ կարող են առաջանալ ոչ ցանկալի ռեակցիաներ (մասնավորապես՝ հիպոգլիկեմիա և դանդաղասրտություն, բարդություններ սրտի և թոքերի կողմից): Կենդանիների վրա Կարվեդիլոլի հետազոտությունների ժամանակ հրեշածին ազդեցություն ի հայտ չի եկել: Չկան հղիների մոտ Կարվեդիլոլի օգտագործման բավարար տվյալներ: Կարվեդիլոլը հակացուցված է հղիության ժամանակ, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ նրա օգտագործման սպասվելիք օգուտը կանանց մոտ գերազանցում է պտղին սպառնացող հավանական վտանգին: Կենդանիների մոտ Կարվեդիլոլը և նրա մետաբոլիտները ներմուծվում են կրծքի կաթի մեջ: Մարդու կրծքի կաթի մեջ Կարվեդիլոլի ներմուծման տվյալները բացակայուն են, այդ իսկ պատճառով, եթե Կարվեդիլոլի ընդունումը անհրաժեշտ է կաթնարտադրության շրջանում, ապա պետք է ընդհատել կերկրումը կաթով:

Սրտի քրոնիկ անբավարարությամբ հիվանդների մոտ Կարվեդիլոլի դեղաչափի ընտրության ժամանակ կարող է նկատվել սրտի քրոնիկ անբավարարության ախտանիշների ավելացում կամ հեուկի պահպանում: Այդպիսի ախտանիշների ի հայտ գալու ժամանակ անհրաժեշտ է ավելացնել միզամուղների և չբարձրացնել Կարվեդիլոլի դեղաչափը մինչև հեմոդինամիկ ցուցիչների կայունացումը: Երբեմն անհրաժեշտ է լինում նվազեցնել Կարվեդիլոլի դեղաչափը կամ,հազվադեպ դեպքերում, ժամանակավորապես դադարեցնել դրա ընդունումը: Նմանատիպ դրվագները չեն կանխում հետագայում Կարվեդիլոլ դեղամիջոցի դեղաչափի ընտրությանը: Կարվեդիլոլը զգուշությամբ են օգտագործում սրտային գլիկոզիդների հետ համակցված (հնարավոր է ԱՎ հաղորդականության չափազանց դանդաղում): Քրոնիկական սրտային անբավարարությամբ և ցածր զարկերակային ճնշումով (սիստոլիկ զարկերակային ճնշումը 100 մմ ս.ս.), սրտի իշեմիկ հիվանդությամբ և անոթների դիֆուզիոն փոփոխություններով և/կամ երիկամային անբավարարությամբ հիվանդներին Կարվեդիլոլի նշանակման ընթացքում նկատվել է երիկամների ֆունկցիայի դարձելի վատթարացում: Դեղամիջոցի դեղաչափն ընտրում են կախված երիկամների ֆունկցիոնալ վիճակից: Թոքերի քրոնիկ խցանող հիվանդությամբ տառապող հիվանդներին (այդ թվում նաև բրոնխոսպաստիկ ախտանիշը), որոնք չեն ստանում ներքին ընդունման կամ ինհալյացիոն հակաասթմատիկ դեղամիջոցներ՝ Կարվեդիլոլը նշանակում են միայն այն դեպքում, եթե նրա սպասվելիք օգուտները գերազանցում են պոտենցիալ վտանգին: Կարվեդիլոլի ընդունումից հետո բրոնխոսպաստիկ ախտանիշի նկատմամբ ունեցած հակում ունեցողների մոտ շնչառական ուղիների դիմադրության բարձրացման հետևանքով կարող է զարգանալ հևոց: Կարվեդիլոլի ընդունման սկզբնական շրջանում և դեղաչափի բարձրացման ժամանակ պետք է ուշադիր հետևել այդ հիվանդներին՝ այն բրոնխոսպազմի նախնական նշաններ ի հայտ գալու դեպքում դեղաչափը նվազեցնելու համար: Դեղամիջոցը շատ զգուշությամբ է նշանակվում շաքարախտով հիվանդներին, քանի որ այն կարող է քողարկել կամ թուլացնել հիպոգլիկեմիայի ախտանիշները (հատկապես հաճախասրտությունը): Սրտի քրոնիկ անբավարարությամբ և շաքարախտով հիվանդների մոտ Կարվեդիլոլի ընդունումը կարող է ուղեկցվել գլիկեմիկ հավասարակշռության շեղումով: Կարվեդիլոլի նշանակեւմը պետք է զգուշությամբ կատարվի ծայրամասային անոթների հիվանդությամբ տառապող հիվանդներին (այդ թվում նաև Ռեյնոյի համախտանիշով), քանի որ բետա-ադրենոպաշարիչները կարող են ուժեղացնել զարկերակային անբավարարության ախտանիշները: Ինչպես և մնացած բետա-ադրենոպաշարիչները՝ կարվեդիլոլը նույնպես կարող է նվազեցնի թիրեոտոքսիկոզի ախտանիշների արտահայտվածությունը: Կարվեդիլոլը կարող է առաջացնել դանդաղասրտություն, ՍՀԿ 55զրկ/րոպ-ի նվազման դեպքում Կարվեդիլոլի դեղաչափը պետք է նվազեցնել: Կարվեդիլոլի նշանակման ժամանակ հարկավոր է զգուշություն ցուցաբերել այն հիվանդների նկատմամբ, որոնք անամնեստիկ տվյալներում ունեն գերզգայունության ծանր աստիճանի ռեակցիաներ, ինչպես նաև այն հիվանդներին, ովքեր անցնում են դեսենսիբիլիզացիայի կուրս, քանի որ բետա-ադրենոպաշարիչները կարող են մեծացնել զգայունությունը ալերգենների նկատմամբ և անաֆիլակտիկ ռեակցիաների ծանրության աստիճանը: Անամնեզում բետա-ադրենոպաշարիչների ընդունման դեպքում պսորիազի զարգացման կամ սրացման մասին տվյալներ ունեցող հիվանդներին Կարվեդիլոլ կարելի է նշանակել միայն հնարավոր օգուտի և վնասի մանրակրկիտ գնահատումից հետո: Հիվանդներին, որոնք բնութագրվում են անամնեստիկ ցուցիչներով՝ պսորիազի առաջացման կամ սրացման ժամանակ բետա-ադրենոպաշարիչներ ընդունելուց՝ Կարվեդիլոլը կարելի է նշանակել միայն օգտակարի և ռիսկի գործոնները մանրակրկիտ հետազոտելուց հետո: Այն հիվանդները, որոնք օգտագործում են կոնտակտային լինզաներ պետք է հիշեն այն մասին, որ հնարավոր է դիտվի արցունքային հեղուկի քանակի նվազեցում: Կարվեդիլոլով բուժումը իրականացվում է երկարատև: Խորհուրդ չի տրվում կտրուկ դադարեցնել բուժումը, անհրաժեշտ է շաբաթական ինտերվալներով նվազեցնել դեղի դեղաչափը: Եթե բաց է թողնվել հերթական դեղաչափի ընդունումը, ապա անհրաժեշտ է ընդունել այն որքան հնարավոր է շուտ: Սակայն եթե մոտենում է հաջորդ դեղաչափը ընդունման ժամանակը, ապա անհրաժեշտ է ընդունել միայն այն՝ առանց կրկնակի չափաքանակի: Դեղն անհրաժեշտ է ընդունել կանոնավոր: Եթե Դուք չեք ընդունել դեղը ավելի քան 2 շաբաթ, ապա բուժումը պետք է վերսկսել նվազագույն դեղաչափերով: Դա հատկապես կարևոր է սրտի իշեմիկ հիվանդությամբ տառապող հիվանդների համար: Բուժման ընթացքում բացառվում է ալկոհոլի օգտագործումը: Մեքենա վարելու և սարքավորումների կառավարման ունակության վրա ազդեցությունը: Հաշվի առնելով Կարվեդիլոլ դեղամիջոցի կողմնակի ազդեցությունների պոտենցիալ հնարավորությունները՝ պետք է զգուշությամբ նշանակել այն հիվանդներին, որոնց աշխատանքը պահանջում է արագ հոգեշարժական ռեակցիա՝ հատկապես բուժման սկզբնական շրջանում, ինչպես նաև ալկոհոլի հետ միաժամանակյա ընդունման ժամանակ:

Ախտանիշները. արտահայտված զարկերակային թերճնշում, դանդաղասրտություն, շնչառական ֆունկցիայի խանգարում (այդ թվում նաև բրոնխոսպազմ), սրտային անբավարարություն, կարդիոգեն շոկ, սրտի կանգ: Ձեռնարկվող միջոցառումներ. եթե հիվանդը գտնվում է գիտակցության վիճակում, ապա անհրաժեշտ է փսխում առաջացնել ստամոքսի դատարկման համար և հիվանդին պառկեցնել մեջքի վրա այնպես, որ գլուխը իջեցված լինի դեպի ներքև, իսկ ոտքերը՝ մի թեթև բարձրացրած: Գիտակցության կորստով հիվանդին պետք է պառկեցնել կողքի վրա: Անհապաղ խորհրդակցել բժշկի հետ, որպեսզի վերջինս միջոցներ ձեռնարկի չներծծված դեղամիջոցի հեռացման համար և հիվանդին հոսպիտալացնել: Բուժումը. ախտանշանային բուժում և ադրենոընկալիչների ագոնիստների օգտագործում:

Որոշ հակաառիթմիկ, ընդհանուր անզգայացման համար նախատեսված դեղեր, ստենոկարդիայի բուժման դեղեր, այլ բետա-ադրենոպաշարիչներ (մետոպրոլոլ), մոնոամինոօքսիդազայի արգելակիչներ (սիդնոֆեն, պիրազիդոլ, ինկազան), սիմպատոլիտիկներ (դոպեգիտ, ռաունատին, ռեզերպին) և սրտային գլիկոզիդներ (դիգօքսին, ստրոֆանտին) կարող են ուժեղացնել Կարվեդիլոլի ազդեցությունը: Կարվեդիլոլը չպետք է նշանակվի այն հիվանդներին, որոնք ստանում են ներերակային վերապամիլ և դիլտիազեմ, քանի որ դա կարող է բերել սրտամկանի կծկումների ռիթմի արտահայտված դանդղեցման կամ զարկերակային ճնշման արտահայտած իջեցման: Կարվեդիլոլի ազդեցությունը խթանվում է այլ հակագերճնշումային դեղերի հետ զուգորդման դեպքում (նիտրոգլիցերին, իզոսորբիտ): Ֆենոբարբիտալը թուլացնում է Կարվեդիլոլի հիպոտենզիվ ազդեցությունը: Այդ իսկ պատճառով անհրաժեշտ է պահպանել զգուշություն այս դեղամիջոցների և Կարվեդիլոլի դեղաչափերի ընտրության ժամանակ: Միաժամանակյա նշանակումը կարող է բերել դիգօքսինի խտության բարձրացմանը արյան պլազմայում: Կարվեդիլոլի ֆարմակոկինետիկան կարող է փոխվել այլ դեղամիջոցների հետ միաժամանակյա ընդունումից, որոնք խթանում կամ արգելակում են երիկամային ֆերմենտների (CYP2D6) ակտիվությունը, օրիանկ՝ ցիմետիդինը բարձրացնում է կարվեդիլոլի խտությունը արյան շիճուկում, իսկ ռիֆամպիցինը և ֆենոբարբիտալը՝ իջեցնում են: Միաժամանակյա օգտագործումը հաճարաժանգառի ալկալոիդների հետ վատթարացնում է ծայրամասային արյան շրջանառությունը: Կլոնիդինը ուժեղացնում է կարվեդիլոլի հակագերճնշումային ազդեցությունը և դանդաղեցնում է սրտի ռիթմը: Կարվեդիլոլի և կլոնիդինի միաժամանակյա օգտագործման դադարեցումը պետք է կատարվի աստիճանաբար՝ նախ անհրաժեշտ է դադարեցնել բուժումը Կարվեդիլոլով, և նոր միայն մի քանի օր հետո դադարեցնել Կլոնիդինի ընդունումը: Կարվեդիլոլը կարող է ուժեղացնել ինսուլինի և այլ հիպոգլիկեմիկ դեղերի ազդեցությունը՝ քողարկելով հիպոգլիկեմիայի առաջացումը: Այդ իսկ պատճառով խորհուրդ է տրվում պարբերաբար վերահսկել գլյուկոզայի մակարդակը արյան մեջ: