Կարվեդիլոլ 25մգ

Հիմնական ֆիզիկաքիմիական հատկությունները

 

Կլոր, տափակ, մեկ կողմից ակոսիկով, սպիտակ գույնի, անհոտ դեղահատեր:

Յուրաքանչյուր դեղահատ պարունակում է.

Ակտիվ բաղադրանյութ` 25մգ կարվեդիլոլ:
Օժանդակ բաղադրանյութեր` միկրոբյուրեղային ցելյուլոզ, լակտոզա մոնոհիդրատ, պովիդոն, նատրիումի օսլայի գլիկոլատ, մագնեզիումի ստեարատ, սախարոզա, աէրոսիլ 200:

Ալֆա- և բետա- ադրենոպաշարիչ, ԱԲՔ կոդը՝ C07AG02

Կարվեդիլոլը ալֆա1-, բետա1- և բետա2- ադրենոընկալիչների պաշարիչ է, ցուցաբերում է օրգանոպրոտեկտիվ ազդեցություն, համարվում է թթվածնային ազատ ռադիկալները վերացնող հակաօքսիդանտ, ունի հակապրոլիֆերատիվ ազդեցություն անոթների պատերի հարթ մկանների բջիջների նկատմամբ: Կարվեդիլոլը իրենից ներկայացնում է R(+) և S(R) ստերեոիզոմերների ռացեմատ խառնուրդ , որոնցից յուրաքանչյուրը ունի միանման ալֆա-ադրենոպաշարիչ և հակաօքսիդանտային հատկություններ:

Կարվեդիլոլի բետա-ադրենոպաշարիչ հատկությունը ոչ ընտրողական բնույթ է կրում և պայմանավորված է ձախ պտտող S(-) ստերեոիզոմերով: Կարվեդիլոլը չունի ներքին սիմպատոխթանիչ ակտիվություն և պրոպանոլոլի նման՝ օժտված է թաղանթ կայունացնող հատկությամբ: Պաշարելով բետա-ադրենոընկալիչները՝ այն նվազեցնում է ռենին-անգիոտենզին-ալդոստերոնային համակարգի ակտիվությունը՝ նվազեցնելով ռենինի դուրս բերումը, որի պատճառով էլ հեղուկի պահպանումը (որը բնորոշ է ընտրողական ալֆա-ադրենոպաշարիչներին) հազվադեպ է լինում: Ընտրողականորեն պաշարելով ալֆա1 – ադրենոընկալիչները՝ Կարվեդիլոլը նվազեցնում է ընդհանուր ծայրամասային անոթային դիմադրությունը: Կարվեդիլոլը չի ցուցաբերում անբարենպաստ ազդեցություն լիպիդային պրոֆիլի վրա՝ պահպանելով նորմալ հարաբերակցությունը բարձր և ցածր խտության լիպոպրոտեինների միջև (ԼՊԲԽ/ԼՊՑԽ):

Ներծծումը

Ներքին ընդունումից հետո Կարվեդիլոլն արագ ներծծվում է: Կարվեդիլոլը հանդիսանում է սպիտակուց-փոխադրող սուբստրատ, որը կատարում է Р-գլիկոպրոտեինը դեպի աղիք լուսանցք մղող պոմպի դեր: Р-գլիկոպրոտեինը կարևոր դեր է խաղում մի շարք դեղամիջոցների կենսամատչելիության մեջ: Արյան պլազմայում առավելագույն խտությունը (Сmax) հասնում է մոտավորապես 1 ժամ անց: Կարվեդիլոլի բացաձակ կենսամատչելիությունը կազմում է մոտավորապես 25%:

Տեղաբաշխումը

Կարվեդիլոլը օժտված է բարձր լիպոֆիլությամբ: Կարվեդիլոլի մոտավորապես 98-99%-ը կապվում է արյան պլազմայի սպիտակուցների հետ: Նրա բաշխման ծավալը կազմում է մոտավոր 2լ/կգ:

Նյութափոխանակությունը

Աբսորբված դեղամիջոցի 60-75%-ը նյութափոխանակության է ենթարկվում լյարդի միջոցով ,առաջնային անցմամբ: Պարզված է ելային նյութի աղիք-երիկամային շրջանառության առկայությունը: Կարվեդիլոլի նյութափոխանակությունը օքսիդացման ճանապարհով ստերեոսելեկտիվ է: R ստերեոիզոմերը նյութափոխանակության է ենթարկվում հիմնականում CYP2D6 և CYP1A2, իսկ S ստերեոիզոմեր՝ հիմանականում CYP2D9-ի և ավելի քիչ CYP2D6-ի միջոցով: Կարվեդիլոլի նյութափոխանակությանը մասնակցող P450 այլ ֆերմենտներին են պատկանում՝ CYP3A4, CYP2E1 և CYP2C19: R ստերեոիզոմերի առավելագույն խտությունը պլազմայում մոտավորապես 2 անգամ գերազանցում է S ստերեոիզոմերի խտությանը: R ստերեոիզոմերը նյութափոխանակության է ենթարկվում հիմնականում հիդրօքսիլացման ճանապարհով: Այն հիվանդները, որոնց մոտ CYP2D6 նյութափոխանակությունը դանդաղ է կատարվում , հնարավոր է Կարվեդիլոլի պլազմայի խտության մեծացում, առաջին հերթին, R ստերեոիզոմերի, ինչը արտահայտվում է Կարվեդիլոլի ալֆա-ադրենոպաշարիչ ակտիվության բարձրացմամբ: Ֆենոլային օղակի դեմեթիլացման և հիդրօքսլիցման արդյունքում առաջանում է բետա-ադրենոպաշարիչ ակտիվությամբ 3 նյութափոխանակության արգասիք (վերջիններիս խտությունը 10 անգամ ցածր է, քան ելային նյութինը) (4′- հիդրօքսիֆենոլային մետաբոլիտի մոտ այն մոտավորապես 13 անգամ ավելի ուժեղ է, քան Կարվեդիլոլի մոտ) :

3 ակտիվ մետաբոլիտները օժտված են ավելի քիչ արտահայտված անոթալայնիչ հատկություններով, քան Կարվեդիլոլը: Կարվեդիլոլի հիդրօքսիկարբազոլային մետաբոլիտներից 2-ը հանդիսանում են չափազանց հզոր հակաօքսիդանտներ, ընդ որում նրանց ակտիվությունը այս առումով 30-80 անգամ գերազանցում է Կարվեդիլոլի ակտիվությանը:

Դուրսբերումը

Կարվեդիլոլի կիսադուրսբերման պարբերությունը կազմում է մոտավոր 6 ժամ, պլազմային զտումը՝ մոտավոր 500-700 մլ/րոպ: Դուրսբերումը կատարվում է գլխավորապես աղիների միջոցով, արտազատման հինական ճանապարհը՝ լեղիով: Դեղաչափի մի փոքր մասը դուրս է բերվում երիկամներով՝ նյութափոխանակության տարբեր արգասիքների տեսքով:

• Զարկերակային գերճնշում: Կարող է օգտագործվել մոնոթերապիայում կամ այլ հակագերճնշումային դեղերի հետ համակցված:
• Կայուն ստենոկարդիա:
• Քրոնիկական սրտային անբավարարություն (համակցված բուժման կազմում):

Նշանակում են ուտելուց հետո` օրթոստատիկ կոլապսից խուսափելու համար: Խստորեն հետևել բժիշկի հրահանգներին: Խորհուրդ չի տրվում դադարեցնել բուժումը կամ փոխել դեղաչափը առանց բժիշկի հետ խորհրդակցության: Դեղի ընդունման ընդհատման անհրաժեշտության դեպքում, նրա դեղաչափի փոքրացումը պետք է կատարվի աստիճանաբար՝ 1-2 շաբաթվա ընթացքում: Եթե բացակայում է բուժման բուժիչ ազդեցությունը կամ նկատվում է վիճակի վատթարացում՝ հարկավոր է խորհրդակցել բուժող բժիշկի հետ:

Զարկերակային գերճնշում

Դեղաչափավորումը կատարվում է անհատական:

Առաջին երկու օրվա ընթացքում Կարվեդիլոլի խորհուրդ տրվող դեղաչափը կազմում է 12.5 մգ ՝ 1 անգամյա ընդունմամբ առավոտյան կամ 6.25մգ-ից՝ երկու ընդունմամբ: 2 կամ ավել օր անց, 14 օրվա ընթացքում, բժիշկի վերահսկողությամբ, դեղաչափը կարելի է բարձրացնել ընդհուպ մինչև 25 մգ կամ 12.5 մգ-ից՝ օրական 2 անգամ: Անհրաժեշտության դեպքում 14 օր անց ճնշումը չափելուց հետո դեղաչափը կարելի է բարձրացնել մինչև 50 մգ:

Օրերը	Խորհուրդ տրվող միանվագ դեղաչափը	Խորհուրդ տրվող օրական դեղաչափը
1-2	2х6.25 մգ (1/2 դեղահատ)	Մինչև 12,5 մգ
2-14	2х12.5 մգ (1/2 դեղահատ)	Մինչև 25 մգ
14-28	2х25 մգ (1/2 դեղահատ)	Մինչև 50 մգ

Կայուն ստենոկարդիա

Կարվեդիլոլի նախնական դեղաչափը կազմում է 12.5 մգ ՝ օրական 2 անգամ: 7-14 օր անց բժիշկի վերահսկողությամբ դեղաչափը կարելի բարձրացնել մինչև 25 մգ՝ օրական 2 անգամ: Եվս 14 օր անց, ոչ բավարար արդյունավետության և լավ տանելիության դեպքում, Կարվեդիլոլի դեղաչափը կարելի է բարձրացնել՝ բժիշկի վերահսկողությամբ: Եթե հիվանդի տարիքը գերազանցում է 70-ը, ապա Կարվեդիլոլի միանվագ դեղաչափը չպետք է գերազանցի 25 մգ օրական:

Օրերը	Խորհուրդ տրվող միանվագ դեղաչափը	Խորհուրդ տրվող օրական դեղաչափը
1-7	2х12.5 մգ (1դեղահատ)	Մինչը 25 մգ
7-14	2×25 մգ (2 դեղահատ)	Մինչը 50 մգ
14-28	2х50,0 մգ (4 դեղահատ) առավելագույնը	50մգ-ից ավել (բժշկի հսկողության տակ)

Քրոնիկական սրտային անբավարարություն

Խորհուրդ տրվող սկզբնական դեղաչափը կազմում է 3.125 մգ (6.25 մգ դեղահատի 1/2 -ը) օրական 2 անգամ՝ 2 շաբաթվա ընթացքում: Լավ տանելիության դեպքում դեղաչափը բարձրացնում են ոչ ավել, քան 2 շաբաթ ընդմիջումներով՝ մինչև 6.25 մգ՝ օրական 2 անգամ, հետո մինչև 12.5 մգ՝ օրական 2 անգամ, այնուհետ մինչև 25 մգ՝օրական 2 անգամ: Դեղաչափը հարկավոր է բարձրացնել մինչև հիվանդի կողմից լավ տարվող առավելագույն դեղաչափը: Խորհուրդ տրվող առավելագույն դեղաչափն է 25 մգ՝օրական 2 անգամ սրտի ծանր խրոնիկական անբավարարությամբ բոլոր հիվանդներին և թեթև ու միջին աստիճանի սրտի խրոնիկական անբավարարությամբ 85 կգ-ից ցածր մարմնի զանգված ունեցող հիվանդներին: Թեթև և միջին աստիճանի սրտի խրոնիկական անբավարարություն և 85 կգ-ցի ավել մարմնի քաշ ունեցող հիվանդների ՝ խորհուրդ տրվող առավելագույն դեղաչափը կազմում է 50 մգ՝ օրական 2 անգամ:

Օրերը	Խորհուրդ տրվող միանվագ դեղաչափը	Խորհուրդ տրվող օրական դեղաչափը
1-14	2х3,125մգ (1/4 դեղահատ)	Մինչև 6,25 մգ
7-14	2х6,25մգ (1/2 դեղահատ)	Մինչև 12,5 մգ
14-28	2х12.5մգ (1դեղահատ)	25 մգ-ից ավել

ԿՆՀ-ի կողմից՝ գլխացավ, գլխապտույտ, գիտակցության կորուստ, մկանային թուլություն (հաճախ բուժման սկզբնական շրջանում), քնի խանգարում, դեպրեսիա, պարեստեզիա:

 

Սրտանոթային համակարգի կողմից՝ դանդաղասրտություն, օրթոստատիկ հիպոտենզիա, ստենոկարդիա, ատրիովենտրիկուլյար պաշարում, ծայրամասային արյան շրջանառության խանգարում, սրտի անբավարարության առաջխաղացում, հազվադեպ ընդհատվող կաղություն, ստորին վերջույթների այտուցներ, Ռեյնոյի համախտանիշ:

Ստամոքս-աղիքային ուղու կողմից՝ չորություն բերանում, սրտխառնոց, որովայնային ցավեր, փորլուծություն կամ փորկապություն, փսխում, լյարդային տրանսամինազի ակտիվության բարձրացում:

Շնչառական համակարգի կոմից՝ հևոց, բրոնխոսպազմ:

Արյունաստեղծ օրգանների կողմից՝ թրոմբոցիտոպենիա, լեյկոպենիա:

Միզարտադրողական համակարգի կողմից՝ երիկամային ծանր խանգարումներ, այտուցներ:

Ալերգիկ ռեակցիաներ՝ մաշկային ալերգիկ ռեակցիաներ (էկզանտեմա, եղնջացան , քոր, ցան), պսորիազի սրացում, փռշտոց, քթի փակվածություն:

Այլ՝ գրիպանման ախտանիշներ, ցավեր վերջույթներում, արցունքաազատման նվազում, մարմնի կշռի ավելացում, տեսողության վատթարացում, հոդացավեր:

• Գերզգայունություն Կարվեդիլոլի նկատմամբ կամ դեղի ցանկացած բաղադրիչի նկատմամբ,
• Դեկոմպենսացիայի փուլում գտվող սուր և քրոնիկ սրտային անբավարարություն, որը պահանջում է ինոտրոպ դեղերի ներերակային ներմուծում,
• լյարդի ֆունկցիայի կլինիկապես նշանակալի խանգարումներ,
• մինչև 18 տարեկան (կարվեդիլոլի արդյունավետությունը և անվտանգությունը ապացուցված չեն);
• II և III աստիճանի ատրիովենտրիկուլյար պաշարում (բացառությամբ սրտի արհեստական ռիթմավարով հիվանդների),
• Արտահայտված դանդաղաստություն (սրտի կծկումների հաճախականությունը 50 հարված/րոպեից ցածր);
• սինուսային հանգույցի թուլության համախտանիշ (ներառյալ սինոատրիկուլյար պաշարումը),
• արտահայտված զարկերակային թերճնշումը (սիստոլիկ զարկերակային ճնշումը ցածր է 85 մմ ս.ս.);
• կարդիոգեն շոկ,
• բրոնխոսպազմի և բոնխյալ ասթմայի անամնեստիկ տվյալներ,
• լակտոզային անտանելիություն, լակտազայի պակասորդ, գլյուկոզո-գալակտոզային մալաբսորբցիա:

Բետա-ադրենոպաշարիչները նվազեցնում են ընկերքային արյան հոսքը, ինչը կարող է հանգեցնել պտղի ներարգանդային մահվան և վաղաժամ ծննդաբերությաբ: Բացի դա, պտղի և նորածնի մոտ կարող են առաջանալ ոչ ցանկալի ռեակցիաներ (մասնավորապես՝ հիպոգլիկեմիա և դանդաղասրտություն, բարդություններ սրտի և թոքերի կողմից): Կենդանիների վրա Կարվեդիլոլի հետազոտությունների ժամանակ հրեշածին ազդեցություն ի հայտ չի եկել: Չկան հղիների մոտ Կարվեդիլոլի օգտագործման բավարար տվյալներ: Կարվեդիլոլը հակացուցված է հղիության ժամանակ, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ նրա օգտագործման սպասվելիք օգուտը կանանց մոտ գերազանցում է պտղին սպառնացող հավանական վտանգին: Կենդանիների մոտ Կարվեդիլոլը և նրա մետաբոլիտները ներմուծվում են կրծքի կաթի մեջ: Մարդու կրծքի կաթի մեջ Կարվեդիլոլի ներմուծման տվյալները բացակայուն են, այդ իսկ պատճառով, եթե Կարվեդիլոլի ընդունումը անհրաժեշտ է կաթնարտադրության շրջանում, ապա պետք է ընդհատել կերկրումը կաթով:

 

Սրտի քրոնիկ անբավարարությամբ հիվանդների մոտ Կարվեդիլոլի դեղաչափի ընտրության ժամանակ կարող է նկատվել սրտի քրոնիկ անբավարարության ախտանիշների ավելացում կամ հեուկի պահպանում: Այդպիսի ախտանիշների ի հայտ գալու ժամանակ անհրաժեշտ է ավելացնել միզամուղների և չբարձրացնել Կարվեդիլոլի դեղաչափը մինչև հեմոդինամիկ ցուցիչների կայունացումը: Երբեմն անհրաժեշտ է լինում նվազեցնել Կարվեդիլոլի դեղաչափը կամ,հազվադեպ դեպքերում, ժամանակավորապես դադարեցնել դրա ընդունումը: Նմանատիպ դրվագները չեն կանխում հետագայում Կարվեդիլոլ դեղամիջոցի դեղաչափի ընտրությանը: Կարվեդիլոլը զգուշությամբ են օգտագործում սրտային գլիկոզիդների հետ համակցված (հնարավոր է ԱՎ հաղորդականության չափազանց դանդաղում): Քրոնիկական սրտային անբավարարությամբ և ցածր զարկերակային ճնշումով (սիստոլիկ զարկերակային ճնշումը 100 մմ ս.ս.), սրտի իշեմիկ հիվանդությամբ և անոթների դիֆուզիոն փոփոխություններով և/կամ երիկամային անբավարարությամբ հիվանդներին Կարվեդիլոլի նշանակման ընթացքում նկատվել է երիկամների ֆունկցիայի դարձելի վատթարացում: Դեղամիջոցի դեղաչափն ընտրում են կախված երիկամների ֆունկցիոնալ վիճակից: Թոքերի քրոնիկ խցանող հիվանդությամբ տառապող հիվանդներին (այդ թվում նաև բրոնխոսպաստիկ ախտանիշը), որոնք չեն ստանում ներքին ընդունման կամ ինհալյացիոն հակաասթմատիկ դեղամիջոցներ՝ Կարվեդիլոլը նշանակում են միայն այն դեպքում, եթե նրա սպասվելիք օգուտները գերազանցում են պոտենցիալ վտանգին: Կարվեդիլոլի ընդունումից հետո բրոնխոսպաստիկ ախտանիշի նկատմամբ ունեցած հակում ունեցողների մոտ շնչառական ուղիների դիմադրության բարձրացման հետևանքով կարող է զարգանալ հևոց: Կարվեդիլոլի ընդունման սկզբնական շրջանում և դեղաչափի բարձրացման ժամանակ պետք է ուշադիր հետևել այդ հիվանդներին՝ այն բրոնխոսպազմի նախնական նշաններ ի հայտ գալու դեպքում դեղաչափը նվազեցնելու համար: Դեղամիջոցը շատ զգուշությամբ է նշանակվում շաքարախտով հիվանդներին, քանի որ այն կարող է քողարկել կամ թուլացնել հիպոգլիկեմիայի ախտանիշները (հատկապես հաճախասրտությունը):

 

Սրտի քրոնիկ անբավարարությամբ և շաքարախտով հիվանդների մոտ Կարվեդիլոլի ընդունումը կարող է ուղեկցվել գլիկեմիկ հավասարակշռության շեղումով: Կարվեդիլոլի նշանակեւմը պետք է զգուշությամբ կատարվի ծայրամասային անոթների հիվանդությամբ տառապող հիվանդներին (այդ թվում նաև Ռեյնոյի համախտանիշով), քանի որ բետա-ադրենոպաշարիչները կարող են ուժեղացնել զարկերակային անբավարարության ախտանիշները: Ինչպես և մնացած բետա-ադրենոպաշարիչները՝ կարվեդիլոլը նույնպես կարող է նվազեցնի թիրեոտոքսիկոզի ախտանիշների արտահայտվածությունը: Կարվեդիլոլը կարող է առաջացնել դանդաղասրտություն, ՍՀԿ 55զրկ/րոպ-ի նվազման դեպքում Կարվեդիլոլի դեղաչափը պետք է նվազեցնել:

Կարվեդիլոլի նշանակման ժամանակ հարկավոր է զգուշություն ցուցաբերել այն հիվանդների նկատմամբ, որոնք անամնեստիկ տվյալներում ունեն գերզգայունության ծանր աստիճանի ռեակցիաներ, ինչպես նաև այն հիվանդներին, ովքեր անցնում են դեսենսիբիլիզացիայի կուրս, քանի որ բետա-ադրենոպաշարիչները կարող են մեծացնել զգայունությունը ալերգենների նկատմամբ և անաֆիլակտիկ ռեակցիաների ծանրության աստիճանը: Անամնեզում բետա-ադրենոպաշարիչների ընդունման դեպքում պսորիազի զարգացման կամ սրացման մասին տվյալներ ունեցող հիվանդներին Կարվեդիլոլ կարելի է նշանակել միայն հնարավոր օգուտի և վնասի մանրակրկիտ գնահատումից հետո:

Հիվանդներին, որոնք բնութագրվում են անամնեստիկ ցուցիչներով՝ պսորիազի առաջացման կամ սրացման ժամանակ բետա-ադրենոպաշարիչներ ընդունելուց՝ Կարվեդիլոլը կարելի է նշանակել միայն օգտակարի և ռիսկի գործոնները մանրակրկիտ հետազոտելուց հետո: Այն հիվանդները, որոնք օգտագործում են կոնտակտային լինզաներ պետք է հիշեն այն մասին, որ հնարավոր է դիտվի արցունքային հեղուկի քանակի նվազեցում: Կարվեդիլոլով բուժումը իրականացվում է երկարատև: Խորհուրդ չի տրվում կտրուկ դադարեցնել բուժումը, անհրաժեշտ է շաբաթական ինտերվալներով նվազեցնել դեղի դեղաչափը: Եթե բաց է թողնվել հերթական դեղաչափի ընդունումը, ապա անհրաժեշտ է ընդունել այն որքան հնարավոր է շուտ: Սակայն եթե մոտենում է հաջորդ դեղաչափը ընդունման ժամանակը, ապա անհրաժեշտ է ընդունել միայն այն՝ առանց կրկնակի չափաքանակի: Դեղն անհրաժեշտ է ընդունել կանոնավոր: Եթե Դուք չեք ընդունել դեղը ավելի քան 2 շաբաթ, ապա բուժումը պետք է վերսկսել նվազագույն դեղաչափերով: Դա հատկապես կարևոր է սրտի իշեմիկ հիվանդությամբ տառապող հիվանդների համար: Բուժման ընթացքում բացառվում է ալկոհոլի օգտագործումը:

Մեքենա վարելու և սարքավորումների կառավարման ունակության վրա ազդեցությունը:

Հաշվի առնելով Կարվեդիլոլ դեղամիջոցի կողմնակի ազդեցությունների պոտենցիալ հնարավորությունները՝ պետք է զգուշությամբ նշանակել այն հիվանդներին, որոնց աշխատանքը պահանջում է արագ հոգեշարժական ռեակցիա՝ հատկապես բուժման սկզբնական շրջանում, ինչպես նաև ալկոհոլի հետ միաժամանակյա ընդունման ժամանակ:

Ախտանիշները. արտահայտված զարկերակային թերճնշում, դանդաղասրտություն, շնչառական ֆունկցիայի խանգարում (այդ թվում նաև բրոնխոսպազմ), սրտային անբավարարություն, կարդիոգեն շոկ, սրտի կանգ:

 

Ձեռնարկվող միջոցառումներ. եթե հիվանդը գտնվում է գիտակցության վիճակում, ապա անհրաժեշտ է փսխում առաջացնել ստամոքսի դատարկման համար և հիվանդին պառկեցնել մեջքի վրա այնպես, որ գլուխը իջեցված լինի դեպի ներքև, իսկ ոտքերը՝ մի թեթև բարձրացրած: Գիտակցության կորստով հիվանդին պետք է պառկեցնել կողքի վրա: Անհապաղ խորհրդակցել բժշկի հետ, որպեսզի վերջինս միջոցներ ձեռնարկի չներծծված դեղամիջոցի հեռացման համար և հիվանդին հոսպիտալացնել:

Բուժումը. ախտանշանային բուժում և ադրենոընկալիչների ագոնիստների օգտագործում:

Որոշ հակաառիթմիկ, ընդհանուր անզգայացման համար նախատեսված դեղեր, ստենոկարդիայի բուժման դեղեր, այլ բետա-ադրենոպաշարիչներ (մետոպրոլոլ), մոնոամինոօքսիդազայի արգելակիչներ (սիդնոֆեն, պիրազիդոլ, ինկազան), սիմպատոլիտիկներ (դոպեգիտ, ռաունատին, ռեզերպին) և սրտային գլիկոզիդներ (դիգօքսին, ստրոֆանտին) կարող են ուժեղացնել Կարվեդիլոլի ազդեցությունը: Կարվեդիլոլը չպետք է նշանակվի այն հիվանդներին, որոնք ստանում են ներերակային վերապամիլ և դիլտիազեմ, քանի որ դա կարող է բերել սրտամկանի կծկումների ռիթմի արտահայտված դանդղեցման կամ զարկերակային ճնշման արտահայտած իջեցման: Կարվեդիլոլի ազդեցությունը խթանվում է այլ հակագերճնշումային դեղերի հետ զուգորդման դեպքում (նիտրոգլիցերին, իզոսորբիտ): Ֆենոբարբիտալը թուլացնում է Կարվեդիլոլի հիպոտենզիվ ազդեցությունը: Այդ իսկ պատճառով անհրաժեշտ է պահպանել զգուշություն այս դեղամիջոցների և Կարվեդիլոլի դեղաչափերի ընտրության ժամանակ: Միաժամանակյա նշանակումը կարող է բերել դիգօքսինի խտության բարձրացմանը արյան պլազմայում: Կարվեդիլոլի ֆարմակոկինետիկան կարող է փոխվել այլ դեղամիջոցների հետ միաժամանակյա ընդունումից, որոնք խթանում կամ արգելակում են երիկամային ֆերմենտների (CYP2D6) ակտիվությունը, օրիանկ՝ ցիմետիդինը բարձրացնում է կարվեդիլոլի խտությունը արյան շիճուկում, իսկ ռիֆամպիցինը և ֆենոբարբիտալը՝ իջեցնում են: Միաժամանակյա օգտագործումը հաճարաժանգառի ալկալոիդների հետ վատթարացնում է ծայրամասային արյան շրջանառությունը: Կլոնիդինը ուժեղացնում է կարվեդիլոլի հակագերճնշումային ազդեցությունը և դանդաղեցնում է սրտի ռիթմը: Կարվեդիլոլի և կլոնիդինի միաժամանակյա օգտագործման դադարեցումը պետք է կատարվի աստիճանաբար՝ նախ անհրաժեշտ է դադարեցնել բուժումը Կարվեդիլոլով, և նոր միայն մի քանի օր հետո դադարեցնել Կլոնիդինի ընդունումը: Կարվեդիլոլը կարող է ուժեղացնել ինսուլինի և այլ հիպոգլիկեմիկ դեղերի ազդեցությունը՝ քողարկելով հիպոգլիկեմիայի առաջացումը: Այդ իսկ պատճառով խորհուրդ է տրվում պարբերաբար վերահսկել գլյուկոզայի մակարդակը արյան մեջ: